بدون عنوان

مش بقوللك
ان حظى غير حظوظ الناس جميعا
ان قدرى غير قدر كل الخلايق
ان لون نضارتى زى لون الدنيا غامق
يكفى انك شفت وعرفت الحقيقة
ان انا فعلا بقاوم
بس مركبى تايهه
فى محيط فاقد مداه
وان امواجه الغريقة
ماشيه بيا ف كل اتجاه
لسة فاكر تنقذ الفارس ياصاحبى
اه ياقلبك
مش بقوللك
ان تكوينى غريب
صمتى غريب
اشعارى قايدة النار لهيب
جوايا حزن الدنيا لكن
لسة فى حلمى الخرافى بنتظر
فجرى الهلالى المنتظر
بصبر
ياما صبرى فاق الصبر
بس منتظر
تتغير الاسماء جميعا
تتمحى
تتبدل الاسماء وتبقى باختيارك
وقتها اخد قرارى
وقتها هختار لنفسى اسم زيك
اسم يبقى بمعنى اسمك
مش بقوللك
انى بحلم
بس حلمى غريب عجيب
انى ماشى
بس ماشى تحت اسفلت الشوارع
تلتهب رجلى اشيلها
ينفجر دمى يسيل
تتخنق فيا المواجع
مش بقوللك
انى بندم عالسنين الباقية
ف عمرى اللى ضايع
انى بتحدى الموانع
انى فارد سيفى فى وش العواصف
والمخاوف والرياح
بس حاسس بالجراح
مش بقوللك
انى واقف لسة فى وش البشر
شايل فى كفى هيكلى
والتانى فيه شنطة سفر
اسمع صفير الغربة
اتنهد واروح
يندهنى حلمى اللى انجرح
من كتر شيل الهموم بكانى وطفح
يلمع فى عينى اسمها
يشتد عزمى وانتفض واندهلها
تبعد عنى وتبعدنى معاها عنها
واحلف لها
هرجع وشايل مهرها
وارجع الاقى المشكلة عادت وزادت
بس اكبر مما كانت
انطوى وادخل فى نفسى
انزوى
يقتلنى يأسى
التوى واكنم فى حسى
مش بقوللك
ياما قلتلها زمان
دوسى محل الخوف
وكونى جنبى فى مشوار حياتى
وذكرياتى
اصبحت باهتة
مملة ومخجلة
والمشكلة
لما بتحتاج الامان تيجى عندى
تمسح الدمعة بايديها
المح الفرحة ف عينيها
ابتسم لكن فى قلبى
بحر من العياط
ان الامان جوايا شاط
والحل لازم نفترق